کد مطلب:119195 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
هرگاه یكی از پیامبران از دنیا رفت، جانشینی- از تبار پیامبران- دین خدای را به پا داشت. و سرانجام لطف خدا به وجود حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم منتهی شد و آن حضرت را از بهترین معادن (صلب مطهر انبیاء) و برترین ریشه ها، یعنی از شجره ای كه پیامبران الهی را پشت سر گذاشته و امناء خدا از میان آنان برگزیده شده اند، برانگیخت. دودمان محمد صلی الله علیه و آله و سلم بهترین خاندان، بستگانش بهترین خویشاوندان و شجره اش بهترین شجره هاست كه در حرم خدا (مكه) روییده و در باغ كرامت بالیده و شاخه هایی بلند دارد كه دست فرومایگان به میوه های آن نمی رسد. پس او (محمد صلی الله علیه و آله و سلم) امام پرهیزكاران و روشنایی چشم هدایت طلبان است. محمد صلی الله علیه و آله و سلم نورافكنی است كه نورش می درخشد، شهابی است كه درخشندگیش خیره كننده است و آتش زنه ای است كه برق آن چشم را خیره می كند. روش و سیره ی پیامبر اعظم استقامت و میانه روی، سنت او را رشد، سخن وی جداكننده ی حق و باطل و قضاوتش بر اساس عدالت است. خدا او را هنگامی به پیامبری برگزید كه دیرزمانی پیامبری نیامده بود- درنتیجه لغزش ها فراوان شده و كوتاه فكری همه جا را احاطه كرده بود. [صفحه 108] ب- نحن شجره النبوه و محط الرساله و مختلف الملائكه و معادن العلم و ینابیع الحكم، ناصرنا و محبنا ینتظر الرحمه و عدونا و مبغضنا ینتظروا السطوه.[2]. ما (ائمه ی اطهار علیهم السلام) شجره ی نبوت و پایگاه رسالت و مركز آمد و شد فرشتگانیم. ما معدن های علم و سرچشمه های حكمت هستیم. یاوران و دوستداران ما چشم به راه رحمت خدا و دشمنان و بدخواهان ما در انتظار خشم و عذاب پروردگار هستند. ج- هم عیش العلم و موت الجهل، یخبركم حلمهم عن علمهم و ظاهرهم عن باطنهم و صمتهم عن حكم منطقهم، لا یخالفون الحق و لا یختلفون فیه، هم دعائم الاسلام و ولائج الاعتصام، بهم عاد الحق فی نصابه و انزاح الباطل عن مقامه و انقطع لسانه عن منبته، عقلوا الدین عقل وعایه و رعایه، لا عقل سماع و روایه، فان رواه العلم كثیر و رعاته قلیل.[3]. آنان (خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم) مایه ی حیات علم و سبب مرگ نادانی هستند. شكیبایی آنان شما را از دانش آنان آگاه می كند و ظاهرشان از باطن آنان و خاموشی و سكوت ایشان از راستی و درستی گفتار آنان خبر می دهد. با حق مخالفت نمی كنند و درباره ی آن اختلافی ندارند. اینان (عترت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم) اركان اسلام و پناهگاه مردم هستند. به وجود ایشان، حق به مرز و حد نهایی خود می رسد و باطل ریشه كن و زبانش از بیخ و بن بریده می شود. اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دین را از گذرگاه فهم و بصیرت برای علم به آن فراگرفته اند نه اینكه به دور از خرد آن را شنیده و برای دیگران بازگو كنند، چرا كه بازگوكنندگان علوم فراوانند، ولی جانبداران آن اندك هستند. د- نحن الشعار والاصحاب و الخزنه و الابواب و لا توتی البیوت الا من ابوابها، فمن اتاها من غیر ابوابها سمی سارقا. فیهم كرائم القرآن و هم كنوز الرحمان، ان نطقوا صدقوا و ان صمتوا لم یسبقوا، فلیصدق رائد اهله و لیحضر عقله و لیكن من [صفحه 109] ابناء الاخره فانه منها قدم و الیها ینقلب.[4]. ما اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم- از جهت پیوند و نزدیكی به رسول الله- پیراهن تن او را مانندیم. ما اصحاب و خزانه داران- گنجینه های علوم و حكمت- و درهای (شهر علم) پیامبر خدا هستیم و هیچ كس به خانه ای جز از در آن وارد نمی شود و اگر كسی از در خانه وارد نشود، دزد نامیده می شود. آیات كریمه ی قرآن (آنچه در مدح و منقبت است) درباره ی اهل بیت علیهماالسلام فرود آمده و ایشان گنج های خدای بخشنده و مهربان هستند. هرگاه سخن بگویند، راست و درست می گویند و اگر ساكت باشند، كسی بر آنان در سكوت پیشی نمی گیرد. (سكوت اهل بیت از علم و حكمت نشات گرفته است.) امام هر قومی باید به ملت خود راست بگوید و در كارها عقل خود را به كار برد و باید كه مرد آخرت باشد، زیرا از آنجا آمده و به آنجا باز می گردد. ه- الا ان مثل آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم كمثل نجوم السماء: اذا خوی نجم طلع نجم، فكانكم قد تكاملت من الله فیكم الصنائع و اراكم ما كنتم تاملون.[5]. آگاه باشید كه خاندان محمد صلی الله علیه و آله و سلم ستارگان آسمان را مانندند، هرگاه یكی از آنان غروب كند، ستاره ی دیگری در افق حیات طلوع می كند. گویا می بینم كه (در سایه ی پیروی از خاندان رسول الله) نعمت های خدا بر شما تمام شده و به آنچه آرزومندید، دست یافته اید.[6]. [صفحه 110]
الف- كلما مضی منهم سلف قام منهم بدین الله خلف حتی افضت كرامه الله سبحانه الی محمد صلی الله علیه و آله و سلم فاخرجه من افضل المعادن منبتا و اعز الارومات مغرسا، من الشجره التی صدع منها انبیاءه و انتخب منها امناءه، عترته خیر العتر و اسرته خیر الاسر و شجرته خیر الشجر، نبتت فی حرم و بسقت فی كرم، لها فروع طوال و ثمره لا تنال، فهو امام من اتقی و بصیره من اهتدی و سراج لمع ضووه و شهاب سطع نوره و زند برق لمعه، سیرته القصد و سنته الرشد و كلامه الفصل و حكمه العدل ارسله علی حین فتره من الرسل و هفوه عن العمل و غباوه من الامم...[1].
صفحه 108، 109، 110.